dinsdag 17 april 2012

Ze zijn er weer !


Altijd leuk, de eerste zwaluw van het jaar! Vanochtend nippend aan m'n eerste kop koffie zag ik ze over de rivier scheren. Daar zal de ijsvogel niet blij mee zijn, dat drukke verkeer boven "zijn" rivier.


Toujours un plaisir, la première hirondelle de l'année! Ce matin, mon premier café aux lèvres, je les voyais frôler la surface de la rivière. Le martin pêcheur ne va pas être content avec tout ce trafic au-dessus "sa" rivière.

maandag 16 april 2012

Mooie gevelsteen



Dit is een oude ansichtkaart van het huis in Petit Gauchin
Une belle plaque sur la façade
La carte postale ancienne de la maison à Petit Gauchin


zaterdag 14 april 2012

Een nieuwe hobby


Al tientallen jaren bewaar ik alle kaarten, die ik ontvang. Ik kan er gewoon geen afstand van doen. Dat bewaren komt natuurlijk pas, nadat ik ze langere tijd neerzet of ophang en dat is dan weer pas na de glimlach als ik de kaart uit de brievenbus haal en lees. Met de komst van het digitale tijdperk worden er steeds minder echte kaarten verstuurd.
Geen nood er is iets nieuws! En ik vind het ZO leuk. Het heet postcrossing. Kaarten versturen en ontvangen over de hele wereld. Het loopt via de website
http://www.postcrossing.com/
De computer kiest willekeurig een adres van één van de leden. Zodra jouw kaart door die persoon is ontvangen en geregistreerd, kiest de computer een ander willekeurig lid, dat jou een kaart gaat sturen. De leden beschrijven wie ze zijn, wat ze bezig houdt, welke kaarten ze leuk vinden en ze geven soms suggesties over wat je ze kunt schrijven.
Wat ik zo leuk vind:
·         Het geheel heeft een zeer positieve uitstraling
·         Een kaart zoeken die goed bij de omschrijving van de persoon past
·         De plaats opzoeken waar je kaart heen gaat of vandaan komt
·         Over de onderwerpen informatie zoeken
·         Ik ga op de fiets naar het postkantoor
·         De aardige reacties als men je kaart heeft ontvangen
·         De voertaal Engels, waar iedereen ontzettend zijn best voor doet
Ik denk dat ik er nog veel plezier aan ga beleven.

Depuis toujours je garde toutes les cartes postales que je reçois. Je ne peux simplement pas m’en séparer.  Je les mets dans une boîte après les avoir exposées et ceci, bien sûr, que après le plaisir de les récupérées de ma boîte aux lettres et de les lire. Avec l’arrivée de l’époque numérique on envoie de moins en moins de vraies cartes.
Pas de panique ! Il y a une nouveauté. Et je l’ADORE. Ça s’appelle postcrossing. Envoi et réception de cartes postales des quatre coins du monde. Ça se déroule sur le site web
L’ordinateur choisit une adresse aléatoire d’un membre. Dès qu’il reçoit ta carte et l’enregistre, l’ordinateur choisit un autre membre aléatoire qui va envoyer une carte à toi. Sur le site, les membres décrive qui ils sont, ce que les occupe, quelles cartes ils aiment et parfois ce qu’ils aimeront que tu leurs écris.
Pourquoi j’adore :
·         C’est un entourage très positif
·         Trouver la carte propice pour la personne
·         Surfer le net pour voir la ville où va ou d’où vient ta carte
·         Trouver plus d’information sur les sujets demandés
·         La poste comme destination pour un tour de vélo sain
·         Les réactions aimables après réception de ta carte
·         La langue véhiculaire Anglais, tout le monde fait des efforts pour se faire comprendre
Il me semble que je vais pouvoir éprouver plein de satisfaction dans le temps à venir.

donderdag 12 april 2012

Het is nog fris en erg regenachtig, we zijn dus nog maar niet met de camper op stap gegaan. Daarom maakten Jeroen en ik gisteren een dagtripje Arras. De komende 10 jaar gaan het château de Versailles en Arras samenwerken. De eerste expositie is
La météo n’est pas très favorable. Du coup nous ne sommes toujours pas partis en camping car comme prévu. En guise de petite excursion, hier, nous sommes allés voir une exposition à Arras. Le château de Versailles et Arras vont coopérer dans les 10 ans à venir. La première exposition est


met de rijtuigen van de puissant rijke Louis, Napoleons en Charles.


Jeroen zei terecht, zoiets hebben we nog nooit van dichtbij gezien. Het was zeker de moeite waard. Als je iets meer wilt zien, kijk dan even op De website van de expositie
Nous avons vu les carrosses de tous les riches Louis, Napoléon, Charles. Comme Jeroen disait justifié, on n’a jamais vu une chose pareille de près. Ça fallait le détour. Si tu aimerais voir un peu plus, vas sur   Le site web de l'exposition
Het is al lang geleden dat we voor het laatst (en het eerst) in dit musée des Beaux-Arts in Arras waren. We hebben dan ook nog een klein rondje langs wat schilderijen gemaakt. Toen was mijn batterijtje behoorlijk leeg. We zijn wat gaan drinken in een café naast het théâtre Leuk hoor, even in de stad te zijn. Arras is niet groot, maar je er is genoeg te zien en mensen van allerlei pluimage. Na wat rust en wat suiker van een Orangina kon ik weer even verder. Jeroen ging extra lekker pinda’s bij de Monoprix (HEMA) kopen en ik ging wat “struinen” in de boekenwinkels aan de overkant.

Cela faisait un moment que nous étions dans ce musée des Beaux-Arts à Arras On en a profité de faire un petit tour et voir encore quelques de leurs tableaux. Puis ma petite pile était vide. Nous sommes allés boire un verre au café à côté du théâtre. Très agréable d’être un moment en ville. Arras n’est pas très grande, mais assez grande pour voir plein de gens de toutes les couleurs. Après un peu de repos et le sucre d’un Orangina, je pouvais poursuivre. Jeroen allait acheter des cacahuètes qu’il aime beaucoup chez Monoprix. Moi j’ai passé un bon moment dans les librairies en face.  

maandag 9 april 2012

Grijze dag

Het voordeel van een regenachtige dag is dat ik veel kruissteekjes zet en er weer een lapje voor de Regenboogkussens klaar is.

L’avantage d’une journée de grisaille est que je fais beaucoup de petit points. J’ai pu finir un petit carré pour Les coussins Arc en Ciel


Bij dit ontwerp was het extra leuk om het plaatje al bordurend te zien ontstaan. Het was wel priegelwerk. Veel halve kruisjes. Ik had ook nog hele fijne stof moeten kiezen omdat het plaatje anders te groot zou worden.
Tussendoor heb ik mezelf wat afwisseling gegund. Ik maakte vorige week ook nog een bedank kaartje. Van moeder van Arno kreeg namelijk, na een verhuizing, 3 prachtige lappen borduurstof en diverse strengen garen.

C’était encore plus intéressant que d'habitude,de voir apparaitre l’image. J’ai pas mal dû fignoler . Beaucoup de demi-points. La toile est très fine aussi, sinon l’image serait devenu trop grand.  Pour la variation entre temps, j’ai fait une petite carte de remerciements pour la maman d’Arno. Après son déménagement elle m’avait donné 3 très belles toiles et des fils.


Eerder dit jaar maakte ik een kaart voor de 50e verjaardag van nicht en zeilliefhebber Petra. Veel kruisjes, maar erg leuk om te maken.

Plus tôt dans l’année j’ai fait une carte pour les 50 ans de notre nièce Petra. Grande amateur de la voile. Beaucoup de petits points, mais très agréable à faire.

zondag 8 april 2012

De Hollander van Gauchin, of, hoe Jeroen Klingers Ternésien is geworden


Bij de opening van het visseizoen, kwam Jeroen in contact met een charmante journaliste van La Voix du Nord zeg maar het Noordhollands Dagblad van onze omgeving. Wat wij natuurlijk al wisten, Jeroen is nogal rad van tong, en zo kon het gebeuren dat ze een afspraak maakten voor een interview over Jeroen's stokpaardje, in goed Frans, No Kill en in goed Nederlands Catch and release. In verstaanbaar Nederlands is dat: je vis na het vangen onthaken en weer teruggooien, zodat hij zich weer kan voortplanten en/of een andere visser hem weer kan vangen.........
Amandine (de journaliste) heeft een mooi artikel geschreven. Het is zowel een raak portret van onze kleurrijke Jeroen, als een goed pleidooi voor het behoud van de natuurlijke forel in onze rivieren. Het mooiste compliment zit toch wel in de titel. Onze streek heet Le Ternois en een bewoner van de streek wordt een ternésien genoemd.


À l’ouverture de la pêche, Jeroen a rencontré une journaliste charmante de La Voix du Nord, notre journal régional. Nous le savions déjà, Jeroen a la langue bien pendue. Résultat ils ont pris rendez-vous pour un interview sur son cheval de bataille, en bon français, le No Kill ou en bon néerlandais, Catch and Release, en français compréhensible : Après avoir attrapé la truite, on la décroche et on la relâche, pour qu’elle puisse se reproduire et/ou un autre pêcheur puisse l’attraper.
Amandine (la journaliste) a écrit un bel article. C’est à la fois un beau portrait de notre Jeroen haute en couleur et un bon un plaidoyer pour la conservation de la truite naturelle dans nos rivières. Le plus beau compliment c’est le titre. Notre région s’appelle Le Ternois. Un habitant un ternésien !

donderdag 5 april 2012

Nederlands - Frans Français - Néerlandais

Ik lees tegenwoordig zowel Nederlandstalige als Franstalige boeken, al was het maar om mijn Frans nog te verbeteren. Nu heb ik bedacht dat ik mijn blog tweetalig zou kunnen maken. Dat dwingt me om ook Frans te schrijven én mijn vriendin Danielle in de Limousin kan dan meekijken. We spreken elkaar wekelijks over de telefoon, maar ik ben geen ras-babbelaar en vergeet vaak dingen te vertellen. Het laatste boek dat ik las :

Gekocht omdat ik eerder zo onder de indruk was van "de schaduw van de wind". Dit vond ik ook weer erg goed. Sommige stukken wel wat té luguber cq spannend voor mijn smaak.
Actuellement je lis des livres en néerlandais et en français. Au moins pour améliorer mon français. Je viens de penser pouvoir faire mon blog bilingue.  Cela me forcera également d’écrire en français. En même temps ça permettra mon amie Danielle dans le Limousin, de nous suivre. On se parle une fois par semaine au téléphone, mais je ne suis pas hyper bavarde et j’oublie souvent de raconter certaines choses. Le dernier livre que j’ai lu :

Je l’ai acheté parce que «  l’ombre du vent » m’avait beaucoup impressionné.  « Marina » m’a plu aussi. Même si certains épisodes étaient un peu trop lugubres ou prenant à mon goût.


Het nuttige met het aangename

In maart was ik in Amiens voor een afspraak met de multidisciplinaire artsengroep van de Osteogenesis imperfecta (OI). Amiens ligt een uur rijden ten zuiden van ons.Omdat ik het zonde vind om zo'n eind te rijden voor doktersbezoek, probeer ik het meestal met iets aangenaams te combineren. Zo hebben we al eens de avond verlichting van de kathedraal bekeken, was ik in het huis van Jules Verne en het musee de Picardie. Deze keer vond ik op het internet een expositie op de DMC borduur website. Om de hoek van het ziekenhuis nota bene. Veel informatie vond ik er niet over, dus ik ging er heen zonder al te hoge verwachtingen. Mijn ervaring hier in de buurt is dat een expositie vaak bestaat uit drie tafeltjes met wat knullige, goedbedoelde, trotse uitingen van archeologen, gemeentes, kunstenaars etc. De expositie was in een cultureel centrum. De portier wees mij de weg. Eind van de gang links. Ik zag niets, nog maar eens vragen. Oh daar! Ik stond voor een geslsoten rolluik. Maar niet getreurd, daar kwam de portier al aangesneld met de sleutel. Gnif, gnif, te expositieruimte was ter grootte van een flinke garage met dito roldeur. En dit is wat ik zag.

Overal bolletjes wol op de grond, en één doek. Gelukkig wel de moeite waard om te zien.
Het is werk van Virginie Fuhrmann l'hommage à Mathilde. Een geborduurd wandkleed, geïnspireerd door het  “Tapisserie de Bayeux” Ze noemde het zo omdat de legende zegt dat koningin Mathilde aan het tapijt van Bayeux zou hebben meegewerkt. In werkelijkheid waren het (zeer waarschijnlijk) werkmannen en monniken  die het borduurwerk uitvoerden. Virginie Fuhrmann vroeg zich af hoe het tapijt eruit zou hebben gezien als het wel door vrouwen zou zijn gemaakt. Op haar tapijt, dat zij exposeerde op een rolbank, beeld zij het huidige dagelijks leven uit van een vrouw en specifiek dat van een kunstenares.’ Hier een close-up :



Bij de uitgang vond ik een kaartje van de expositie met een detail van het doek. Die heb ik naar Berthi gestuurd omdat zij textielkaarten verzameld die zij op haar weblog toont en bespreekt. En zo vermaak ik me niet alleen buitenshuis, maar ook binnenshuis op de computer.